İstanbul koşuşturmacası... Yağmurda yakalanan tramvay, ayakta okuduğum kitaplar. Ev huzuru, sıcak yemek. Halının üzerinde inadına yalınayak dolaşmak.
Düşününce hep istediğimdi bu. Turne yalnızlığı içinde kurduğum hayaller artık gerçek. Artık iş çıkışları eve geliyorum, hayatım iki kişilik.
Haritadan söküp çıkardığımız dostlar var. Kastamonu'dan, İzmir'den, Samsun'dan... Haftada bir çıkıp, kendimizi unutuyoruz. Düzenli spor, sağlıklı beslenme. Aylık spor paketi üyeliği, hatta zorlasam amatör bir rock grubunda lead vokal.
Eskinin rüyaları bunlar. Mahrumiyetin doruklarında susadığım şehir tatları. Çabuk unuttuğum, zihnimin sildiği günlerde kazınan...
Koşuyorum şimdi. Sesler boğuk, bulanık. Ellerimde sımsıkı bir avuç, koşuyorum. Sonunu düşünmeden, görmeden. Hayallerin gerçek olduğu yerde, fazla da sorgulamadan inanıyorum.
Yaşamak bi' oyun. Hem de en güzelinden...
