Dün saçlarımı kestirdim. Kısa saçlı hâlim bana hep bir rockstar olabileceğim hayalinin hâlâ gerçekçi olduğu günlerimi hatırlatıyor, beni heyecanlandırıyor. Yine de ayın yarısında kısa kalan saçlarımın, kalan yarısında uzamasına ve beni bu hayallerimden koparmasına göz yumuyorum. Biliyorum ki hayat da böyle; bazı şeylere inanıyorsun, o inancınla bir şeylere tutunuyorsun ama inancını yaşatacak şey o tutundukların olmuyor. Pek çok kez kendinle, aynada gördüğün o küskün insanla başbaşasın ve yalnızsın. Bunu zaman zaman hatırlamakta fayda var sanırım.
