Hâlâ çizgi filmlerden kopamamış koca bir adam olduğumdan mıdır bilinmez, hayattaki insanlardan da en az çizgi film karakterleri kadar basit olmalarını bekliyorum. Sevinirlerse gözleri açılsın, gülsünler; üzülürlerse yüzleri düşsün, dudakları büzülsün. Ya iyi olsunlar, ya kötü... Ve artık beni bu kadar yormaktan vazgeçsinler.
Bir de kafamı Tom karıştırır, bu kadar kötüyken bu kadar sevimli nasıl olabiliyor?
Bir de kafamı Tom karıştırır, bu kadar kötüyken bu kadar sevimli nasıl olabiliyor?
