Hayır

Zamanımı benden başka kişiler için ayırmayı sevmiyorum. Dünyanın en büyük keyiflerden biri hiçbir şey yapmadan tembellik yapmaksa bu hakkımı kullandığımı gören birinin, bir işin ucundan tutmamı istemesini bir küfür olarak algılıyorum, dudaklarım büzülüyor, kulaklarım kızarıyor. Bazen de bu duygu hiç olmadık bir şekilde açığa çıkıyor, insanları üzüyorum ve sonrasında pişman olarak benden istediklerinin iki katını yaparak gönüllerini almaya çalışıyorum.

Sanırım en büyük meziyet 'hayır' demeyi öğrenebilmek...