19 Haziran 2007 Salı

Hollywood

Yapmacık üzüntüleri sevmiyorum. Kahkahayla gülerken birden durulanları, gülmek istediği halde kahkahasını bastıranları anlamıyorum. En gürültülüsünden bir kahkaha atmadım epeydir, doya doya ağlamadım da. Giderek hayatın sıradanlığına benzedim. Oysa bir Hollywood filmi olsam, önce ölümden dönsem, sonra aşık olsam, aşkımı yitirsem, ölmek istesem; ama en sonunda kemanlı bir müzik eşliğinde deniz kızımın dudağına bir öpücük kondursam.

Çok film seyrettin oğlum...